Rechtenforum: Juridisch Forum voor juridische vragen. Iedereen kan antwoord geven; de antwoorden zijn niet afkomstig van NuRecht!
Je bent niet ingelogd.
Pagina's: 1
Goedemorgen,
Ik zal de situatie zo duidelijk en beknopt mogelijk proberen uit te leggen .
Mijn partner heeft 14.000 eu gekregen van zijn moeder (erfenis overleden vader) zodat hij een andere lopende lening kon aflossen. Nu heeft zij bij de bank transactie gezet, 'Lening met terugbetaling zonder rente'. Voor de rest is er nooit een overeenkomst opgesteld, binnen welke termijn deze lening afgelost moet worden, welk bedrag etc. etc. en is er dus nooit iets op papier ondertekend. Nu zit moeder in geld problemen (heeft geld uitgeleend aan haar nieuwe inmiddels ex-partner en zijn kinderen, een nieuwe auto gekocht etc.) Maar ze heeft er dus een advocaat opgezet. Die stelde in zijn brief dat mijn man maar even 14.000 euro over moet maken binnen 2 weken, + nog een X bedrag voor een koelkast (die we van haar hebben gekregen voor ons samenwonen!!). Bij deze transactie staat overigens helemaal geen omschrijving. Omdat mijn partner nu ook nog werkloos is geworden is juridische hulp niet echt een optie en binnen 2 weken 14.000 eu overmaken dus ook niet. Nu heb ik zelf een beetje onderzoek proberen te doen, en ik hoop dat iemand mij helderheid kan verschaffen.
- De omschrijving bij de transactie, wordt dit gezien als overeenkomst?
- Er staat bij de omschrijving dat er geen rente wordt geheven, is het dan sowieso een schenking?
- Zijn broer beweert ook dat het een lening is, is dit een relevante getuige? Als er nergens voor getekend is?
- Wat moet ik vinden van deze EERSTE brief van de advocaat waarin gelijk maar staat dat er geld overgemaakt moet worden
Ik hoop dat iemand mij wat helderheid kan verschaffen, er onderling uitkomen is helaas geen optie meer. Ter info, mijn vriend en ik hebben samen niets op papier staan, met mijn vermogen hebben ze dus niets te maken.
Laatst bewerkt door Nini89 (04-06-15 08:41:34)
Offline
Vooropstaat dat indien er geen afspraken zijn gemaakt omtrent de afbetalingstermijn van de geldschuld, nakoming tot afbetaling direct kan worden gevorderd, aldus artikel 6:38 BW. Uit je bericht lijkt te volgen dat geen termijn voor afbetaling is afgesproken. Uit de omschrijving ‘lening’ blijkt aan de andere kant wel denk ik heel duidelijk dat het om een overeenkomst van geldlening gaat, maar dan zonder rente.
Dit betekent dat betaling van de gehele geldschuld in beginsel direct kan worden gevorderd. Echter, het is natuurlijk wel de vraag onder welke omstandigheden deze overeenkomst van geldlening is aangegaan en wat u en de moeder van uw partner daarbij voor ogen heeft gestaan. Het feit namelijk dat binnen een familierelatie geld wordt geleend op het moment dat een zoon daar behoefte aan heeft, komt al snel over op een bereidheid om de ander te willen helpen, wetende dat het geld op een bepaald moment terug zal komen, zonder dat daarbij een duidelijke termijn voor ogen staat. Zo blijkt uit de Parlementaire geschiedenis bijvoorbeeld:
“Hebben partijen bepaald, dat nagekomen zal worden na het plaatsvinden van een toekomstige gebeurtenis (b.v. het meerderjarig geworden van A), dan kan het twijfelachtig zijn of men met een voorwaardelijke verbintenis dan wel met een verbintenis onder tijdsbepaling te doen heeft. De bedoeling van partijen is beslissend; bedoelden zij, dat de verbintenis in ieder geval zou worden nagekomen, dan is de verbintenis onvoorwaardelijk. Doet zich nu een bijzondere omstandigheid voor, waardoor de gebeurtenis niet plaatsheeft of geheel onzeker wordt, dan zal de goede trouw in het algemeen eisen, dat de verbintenis wordt nagekomen op het tijdstip, waarop redelijkerwijs kan worden aangenomen, dat de gebeurtenis zou hebben plaatsgehad, indien de bijzondere omstandigheid zich niet had voorgedaan.” (zie: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inzien … 11:BU4892).
In uw geval lijkt mij goed verdedigbaar dat de moeder op het moment van het verstrekken van de lening wist dat u niet bij machte zou zijn om terstond te kunnen nakomen en dat het afbetalen van de lening dus door beide partijen werd verbonden aan het moment dat u daar wel toe in staat zou zijn. Dat moment zou dan dus ook de 'gebeurtenis' kunnen zijn waar hierboven op wordt gedoeld, bijvoorbeeld dat u er vanwege werk financieel beter voor zou komen te staan, of een andere financiële meevaller. Verder kan hierover nog worden aangegeven:
"Blijkens de parlementaire geschiedenis van art. 6:38 BW komt het ter beantwoording van de vraag of een "tijd voor nakoming is bepaald" niet alleen aan op hetgeen uitdrukkelijk is overeengekomen, maar ook op "aanvullende bronnen voor de vaststelling van de inhoud van de overeenkomst, bedoeld in artikel 6:248 lid 1 BW." (Zie: PG boek 6 blz. 171; zie nader ook Asser-Hartkamp I nr 231, HR 12 november 1999, NJ 2000, 67 rov. 3.4.2 en de conclusie van mijn ambtgenote De Vries Lentsch-Kostense onder 12. )
Dit artikel 6:248 lid 1 BW, bepaalt: "Een overeenkomst heeft niet alleen de door partijen overeengekomen rechtsgevolgen, maar ook die welke, naar de aard van de overeenkomst, uit de wet, de gewoonte of de eisen van redelijkheid en billijkheid voortvloeien." In zoverre moet dus niet enkel worden gekeken naar 'de enkele overeenkomst' van geldlening, maar ook naar de omstandigheden van het geval. Immers, indien binnen een familierelatie een dergelijke overeenkomst wordt gesloten, dan is het karakter daarvan - en dus ook wat partijen beogen - geheel anders dan wanneer het een puur zakelijke lening is, bijvoorbeeld bij de bank. Het lijkt mij niet onaannemelijk dat de gewoonte (op welke wijze leent een moeder geld aan haar zoon?) of de eisen van redelijkheid en billijkheid hier van belang kunnen zijn. Binnen een familierelatie is er immers eerder sprake van de wil om elkaar te helpen en goed verdedigbaar lijkt dat de eisen van redelijkheid en billijkheid meebrengen dat, indien daarvan sprake is, het karakter van een dergelijke overeenkomst zodanig maken dat deze niet plotseling, zonder dat hierover iets is afgesproken, terstond opeisbaar is.
Al met al denk ik dus dat wat de advocaat hier nu stelt zonder verdere toelichting erg uit de lucht gegrepen lijkt. Het plotseling opeisen van de betaling of daarvoor een betalingsregeling vorderen die voor u niet haalbaar is, gezien de omstandigheden van het geval wellicht niet rechtens is, of zou in strijd kunnen komen met de redelijkheid en billijkheid.
Offline
Oke dankuwel voor de informatie. Ik begrijp ook niet waarom de advocaat niet eerst tot een leningovereenkomst wil komen aangezien ook de koelkast terug betaald moet worden (dan had ik er ook wel zelf één kunnen kopen). Maar lijkt me niet dat wij op deze wijze gaan terug betalen aangezien moeders er continu andere bedragen bij blijft halen. Bedankt voor de hulp in ieder geval.
Offline
Even een update. De advocaat van moeder heeft een lening vastgesteld van 14.000 eu. Nu moesten wij met een aflossingsvoorstel komen. Aangezien mijn vriend nog steeds in de WW zit hebben we 100 eu per maand voorgesteld, omdat we echt niet meer kunnen missen. Nu kan de advocaat hier alleen mee akkoord gaan als mijn vriend per direct 100 eu naar een derden rekening gaat over maken. De advocaat wil financieel inzicht in zijn inkomsten en lasten zodat hij kan bepalen welk aflossingsbedrag redelijk is. Wanneer het inkomen veranderd wil hij dat direct weten. Als wij hier niet mee akkoord gaan gaat hij verdere vervolgstappen ondernemen die voor onze kosten komen. Iemand enig idee wat ik moet doen? Ik was in de veronderstelling een leningovereenkomst af te sluiten (ik dacht dat moeder misschien nog een hart had). Kan een advocaat dit zomaar allemaal eisen? Graag advies en bij voorbaat dank.
Laatst bewerkt door Nini89 (17-07-15 06:01:38)
Offline
Pagina's: 1