Rechtenforum: Juridisch Forum voor juridische vragen. Iedereen kan antwoord geven; de antwoorden zijn niet afkomstig van NuRecht!
Je bent niet ingelogd.
Pagina's: 1
Wij zijn aansprakelijk gesteld voor schade die door een huisdier van ons is toegebracht aan een persoon. Die persoon eist nu via de rechtsbijstandverzekering de materiële schade alsmede medische kosten en smartengeld. Van lichamelijk letsel was naar ons oordeel na het gebeuren geen sprake en wij willen nu een afschrift van het recept en een verklaring van een arts dat er sprake was van lichamelijk letsel. Wij krijgen dit echter niet van de verzekeraar van de tegenpartij en zij verwijzen ons naar onze WA verzekering. Ik wil echter niet meewerken aan dat handje klap van de verzekeraars waarbij schades onder een bepaald bedrag uitgekeerd worden zonder teveel toestanden.
Hebben wij geen recht op bewijsstukken als er iets van ons geëist wordt, of moeten wij iedereen maar geloven op de blauwe ogen?
Offline
Op het moment dat iemand stelt dat er een claim is om schade te vergoeden, dan zal die persoon dat ook moeten aantonen. Dat is het uitgangspunt van het recht, al sinds de tijd van de Romeinen: "semper necessitas probandi incumbit ei qui agit" / "Probandi necessitas incumbit illi qui agit" of zoals de Nederlandse wet het zegt:
"De partij die zich beroept op rechtsgevolgen van door haar gestelde feiten of rechten, draagt de bewijslast van die feiten of rechten, tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit." https://www.nurecht.nl/Rv.html#EersteBo … Artikel150
Doorgaans wordt dit gewoon kort gezegd als: "Wie stelt moet bewijzen!" In het geval dat je beschrijft stelt de tegenpartij dat er sprake is van schade, namelijk materiële schade wegens (onder meer) lichamelijk letsel en ook immateriële schade (namelijk smartengeld). Het uitgangspunt van het Wetboek van Rechtsvordering is dus als sinds de Romeinse tijd dat deze wederpartij dit dan ook zal moeten bewijzen. Op het moment dat u dus niet zou betalen, dan zou deze partij er uiteindelijk voor kunnen kiezen om u voor de rechter te dagen en dan zou de vordering (de eis tot het betalen van schadevergoeding) in principe alleen door de rechter kunnen worden toegewezen als deze partij kan bewijzen dat die schade er daadwerkelijk is: semper necessitas probandi incumbit ei qui agit.
Kan die partij dat niet, dan zal de rechter dus ook niets toewijzen. Nu is het natuurlijk nog maar de vraag of deze partij uiteindleijk - al dan niet met de rechtsbijstandverzekering - naar de rechter zal stappen. Want, om een procedure bij de rechter te brengen komt je als snel op ca. 100 euro aan kosten voor een deurwaarder die dan moet worden ingeschakeld (namelijk om u te laten weten dat u bij de rechter moet komen d.m.v. een dagvaarding) en ca. 200 euro aan griffierecht om de rechter er vervolgens naar te laten kijken en over te laten oordelen. Verder moet die dagvaarding ook worden gemaakt door een jurist van de rechtsbijstandverzekering en dat kost doorgaans ca. 2 tot 3 uur, dus dan zit je al snel op minimaal 500 euro. En de rechtsbijstandverzekering moet dat dan betalen! En, mocht u vervolgens in het gelijk worden gesteld, dan moet de rechtsbijstandverzekering doorgaans ook nog eens de kosten vergoeden die u hebt moeten maken om u te verdedigen met een jurist bij de rechter.
Het risico voor de rechtsbijstandverzekering is dan dus al snel het dubbele en het is maar de vraag of dat risico wordt genomen. Vaak betaalt een rechtsbijstandverzekering in dat geval de verzekerde (dus uw tegenpartij) gewoon de schade, omdat dit vaak veel goedkoper is voor de rechtsbijstandverzekering. Dit staat ook altijd in de polisvoorwaarden dat de rechtsbijstandverzekering dit kan doen.
Wat betekent dit voor u? Zolang u niet betaalt is er voor de rechtsbijstandverzekering maar één mogelijkheid en dat is het bij de rechter brengen, met genoemde kosten. Geeft u aan dat u best bereid bent om de schade te vergoeden indien is aangetoond dat deze schade er ook daadwerkelijk is, dan stelt u zich mijns inziens niet op een verkeerd standpunt. En weigert de wederpartij om dit aan te tonen, dan is zij denk ik gedurende die tijd in schuldeisersverzuim:
"De schuldeiser komt in verzuim, wanneer nakoming van de verbintenis verhinderd wordt doordat hij de daartoe noodzakelijke medewerking niet verleent of doordat een ander beletsel van zijn zijde opkomt, tenzij de oorzaak van verhindering hem niet kan worden toegerekend." (art. 6:58 BW) https://www.nurecht.nl/BW6.html#Boek6/T … /Artikel58
In het kort gezegd: als je iets vordert (hier nakoming van de verplichting tot vergoeding van schadevergoeding op grond van onrechtmatige daad) maar zelf daartoe niet de noodzakelijke medewerking verleent (niet de schade inzichtelijk maakt met bewijs), dan kom je in schuldeisersverzuim te verkeren en kan het de schuldeiser (u) niet worden aangerekend dat u in die tijd niet nakomt (de schade vergoedt). Ik denk dus dat het inderdaad aan de rechtsbijstandverzekering is om aan te tonen welke schade er is en ook voor welk bedrag... En, zou het uiteindelijk door de rechter beoordeeld moeten worden, dan zal die als eerste zeggen: "Wie stelt moet bewijzen" (naar ik verwacht op grond van de wet - art. 150 Rv).
Dat betekent dus inderdaad dat moet worden aangetoond dat er schade is; zowel de materiële- als de immateriële schade. Dus de wederpartij zal - door tussenkomst van de rechtsbijstandverzekering - rekeningen moeten overleggen om aan te tonen welk bedrag deze schade beloopt. Bijvoorbeeld een rekening van een nieuwe broek (aangenomen dat de hond - en dat het een hond betreft - heeft gebeten in de broek) of eigenlijk beter gezegd: een rekening van het herstel van de oude broek, want stel dat het geen nieuwe broek is maar een broek van 3 jaar oud? Dan is de marktwaarde daarvan natuurlijk niet meer hetzelfde als die van een nieuw kledingstuk. Wel merk ik hierbij overigens op dat de kosten van de schade als het gaat om schade aan zaken (dingen) doorgaans abstract wordt berekend. Dat is puur omdat dit makkelijker is. Dat betekent dat als een zaak wordt beschadigt (een broek) de schade niet hoeft te worden aangetoond door de rekening te overleggen van herstel, maar dat deze abstract kan worden berekend (de broek kostte 100 euro, was drie jaar oud, restwaarde was etc. dus de schade is etc.).
Wel zal dus in elk geval moeten worden aangetoond dat er schade was en die zal ook best nader gespecificeerd mogen worden. Hoe weet u anders wat de waardevermindering van de zaak is? De waardevermindering (de schade aan de broek) weet u namelijk alleen als u kunt zien welke feitelijke schade er is, maar ook weet hoeveel de broek ooit gekost heeft en hoe oud deze was op het moment dat de schade werd toegebracht. Dus ook in dat geval is het denk ik zeker niet verkeerd om hiernaar te vragen.
Dan nog even over het smartengeld: smartengeld is vergoeding voor schade die ziet op niet materiële schade / vermogensschade ofwel de schade in immateriële zin of ook wel ideële schade. In artikel 6:106 lid 1 wordt een limitatieve opsomming gegeven van de gevallen waarin dit geëist kan worden. "limitatieve opsomming" betekent dat alleen wat in dat lijstje staat als immateriële schade / smartengeld kan worden aangemerkt. Staat iets niet in het lijstje, dan is daarvoor dus ook geen vergoeding voor immateriële schade / smartengeld te vorderen (eisen).
Dit artikel bepaalt:
"1. Voor nadeel dat niet in vermogensschade bestaat, heeft de benadeelde recht op een naar billijkheid vast te stellen schadevergoeding:
a. indien de aansprakelijke persoon het oogmerk had zodanig nadeel toe te brengen;
b. indien de benadeelde lichamelijk letsel heeft opgelopen, in zijn eer of goede naam is geschaad of op andere wijze in zijn persoon is aangetast;
c. indien het nadeel gelegen is in aantasting van de nagedachtenis van een overledene en toegebracht is aan de niet van tafel en bed gescheiden echtgenoot, de geregistreerde partner of een bloedverwant tot in de tweede graad van de overledene, mits de aantasting plaatsvond op een wijze die de overledene, ware hij nog in leven geweest, recht zou hebben gegeven op schadevergoeding wegens het schaden van zijn eer of goede naam.
2. Het recht op een vergoeding, als in het vorige lid bedoeld, is niet vatbaar voor overgang en beslag, tenzij het bij overeenkomst is vastgelegd of ter zake een vordering in rechte is ingesteld. Voor overgang onder algemene titel is voldoende dat de gerechtigde aan de wederpartij heeft medegedeeld op de vergoeding aanspraak te maken."
Kort gezegd moet iemand dus opzettelijk deze immateriële schade hebben veroorzaakt, het moet gaan om "aantasting van de nagedachtenis van een overledene" of er moet sprake zijn van "lichamelijk letsel heeft opgelopen, in zijn eer of goede naam is geschaad of op andere wijze in zijn persoon is aangetast;". In dit geval zou het gaan om schade als "lichamelijk letsel" of eventueel "aantasting in de persoon op andere wijze". Voor dat laatste is het volgens de hoogste rechter in Nederland - kort gezegd - noodzakelijk dat wordt aangetoond dat iemand als gevolg van het voorval een erkend psychiatrisch ziektebeeld heeft ontwikkeld (HR 2 mei 1997, NJ 1997, 662 - Kip en Sloetjes/Rabobank | HR 22 februari 2002, NJ 2002, 240 - Shockschade). Dus ook in dat geval zal de wederpartij eerst aan u moeten aantonen dat er sprake is van dergelijke gevolgen en dat dit de schade is. Zou de rechtsbijstandverzekering u dus bijvoorbeeld een document sturen waaruit blijkt dat de wederpartij door dit voorval een ziekelijke angst voor honden heeft ontwikkeld, dan zou dat dus een bewijs voor deze schade kunnen vormen. En gaat het om lichamelijk letsel, ook dan zal er doorgaans een diagnose zijn van een arts die heeft vastgesteld: "De achillespees van de patiënt is doorgebeten; de patiënt zal daardoor nimmer meer kunnen lopen en werken etc.". Ook dan weer is voor u verduidelijkt om welke schade het gaat...
Al met al ben ik het dus eigenlijk volledig met u eens: eerst maar eens aantonen dat die schade er is en ook voor welk bedrag. Wat ik in de praktijk trouwens vaak zie is dat een rechtsbijstandverzekering iemand "sommeert" om uw aansprakelijkheidsverzekering in te schakelen. Sorry?!? Het is in Nederland nog altijd voor iedereen vrij om een aansprakelijkheidsverzekering te nemen of niet. Een rechtsbijstandverzekering kan u dus ook nimmer sommeren om een aansprakelijkheidsverzekering op de hoogte te brengen; voor hetzelfde geld hebt u die namelijk niet eens!
Is een aansprakelijkheidsverzekering dan niet verplicht? Het heet toch "Wettelijke aansprakelijkheidsverzekering?" Nee en nee: een aansprakelijkheidsverzekering is niet verplicht, en niet elke aansprakelijkheidsverzekering is ook een Wettelijke (lees: wettelijk verplichte) aansprakelijkheidsverzekering! Wel bestaat er inderdaad een Wettelijke aansprakelijkheidsverzekering, namelijk een aansprakelijkheidsverzekering die door de wet verplicht wordt gesteld, maar dat is ALLEEN de verzekering voor aansprakelijkheid in het verkeer: dát is de Wettelijke aansprakelijkheidsverzekering. Waarom is dít dan wel een Wettelijke aansprakelijkheidsverzekering? Heel eenvoudig, omdat de wet verplicht dat je hem hebt als je (o.a.) een kenteken op je naam hebt (art. 2 WAM):
"De bezitter van een motorrijtuig en degene op wiens naam dit in het kentekenregister is ingeschreven, zijn verplicht voor het motorrijtuig een verzekering te sluiten en in stand te houden welke aan de bij en krachtens deze wet gestelde bepalingen voldoet, indien dat motorrijtuig op een weg wordt geplaatst of daarmee op een weg wordt gereden, indien buiten een weg met dat motorrijtuig op een terrein aan het verkeer wordt deelgenomen of indien dat motorrijtuig in het kentekenregister is ingeschreven en tenaamgesteld."
Maar er bestaat in Nederland (op dit moment moment) in elk geval geen wet die zegt: "Indien u een hond hebt, dan bent u verplicht om u te verzekeren voor de schade die deze hond zou kunnen toebrengen aan anderen". Vaak wordt een aansprakelijkheidsverzekering dus ten onrechte een Wettelijke aansprakelijkheidsverzekering (WA verzekering) genoemd. De enige verzekering die dat is, gaat dus over uw auto.
Samenvattend denk ik dus dat u groot gelijk hebt: laat eerst maar eens zien welke schade er is. Voor u is er geen verplichting om uw verzekering in te schakelen, want er is zelfs geen verplichting om die verzekering te hebben! Zolang de wederpartij u niet laat weten welke schade er is, zou ik zeggen dat sprake is van schuldeisersverzuim. In elk geval zal de schade ook bij de rechter bewezen moeten worden. Zelf zou ik dus ook een dergelijk antwoord terugsturen en dat afsluiten met:
semper necessitas probandi incumbit ei qui agit!
En.... natuurlijk....
vriendelijke groet!
Laatst bewerkt door Rechtenforum (18-04-15 01:03:13)
Offline
Heel erg bedankt voor de snelle en uitgebreide reactie. De brief naar de tegenpartij is onderweg. Ik zal tzt de uitslag van de schade laten weten.
Offline
Hallo,
Helaas loopt de zaak nog steeds. De rechtsbijstandverzekeraar weigert de stukken te sturen onder het mom dat ze medische gegevens niet aan mij mogen verstrekken. Iemand een idee hoe ik dit nog kan aanpakken? Ik blijft er bij de tegenpartij op hameren dat ik niet verplicht ben eenaanspr. verz. te hebben en dat de eisende partij bewijslast heeft, maar in hoeverre staan zij in hun recht mij als niet medicus de gegevens niet te verstrekken?
Offline
Vervelend als verzekeraars zo werken :[ Maar toch lijkt me dat dat gewoon niets aan de zaak verandert: natuurlijk heeft de rechtsbijstandverzekeraar het recht om geen stukken op te sturen ter bewijs en dus ook niet de medische stukken, maar dan wordt de vordering dus ook niet onderbouwd, ofwel: er wordt gesteld maar niet bewezen. Dat mag, maar dan zal een rechter de vordering gewoonlijk ook niet toewijzen, als je die betwist.
Het kan denk ik ook best zijn dat de rechtsbijstandverzekeraar van de cliënt niet de toestemming heeft gekregen om deze stukken op te sturen, maar dat is dan het probleem van de verzekeraar en die cliënt: het is of het een, of het ander. Geven ze die informatie niet, dan weet je toch ook niet welke schade er eventueel is?
Offline
Hallo,
Bedankt voor de reactie, maar de vraag blijft of de verzekeraar inderdaad geen medische gegevens aan mij mag verstrekken.
Offline
Pagina's: 1